ویجی عکاسی آمریکایی(1899-1968)با اصالت مجارستانی
 از برجسته‌ترین عکاسان حوزه‌ی عکاسی جنایی و خیابانی بود.
ویجی سال 1938 مجوز رسمی دولتی گرفت که در اتومبیلش یک گیرنده‌ی رادیویی متعلق به پلیس نیویورک نصب کند.
بدین ترتیب می‌توانست پیش از هر خبرنگاری به صحنه‌ی جرم و حادثه برسد.
 او اولین عکاس مدرنی بود که شهر را در حکم صحنه‌ی اوهام نشان داد. لوکیشن عکاسی ویجی نیویورک و زمان کار شب بود.
 او تمامی عکس‌های جنایی را چه در روز و چه در شب  با نور خیره‌کننده ی فلاش گرفته.
 تابشی که  به شکلی نمادین در صحنه، پرده از جنایات شبانه نیویورک برمی‌داشت.

عکسهای او تصاویر خشونت و فاجعه ، آزمونهای سخت ، رنج و امور شگفت آورند و غالبا نیازمند جسارت ، قریحه و سماجت عکاس بوده اند ، اما ویجی از هیچ چیز واهمه نداشت و دلبسته کارخود بود و با بی باکی و اشتیاق ، به موقعیت هایی پا میگذاشت که عکاسانی که اطمینان کمتری به خویشتن دارند ، غالبا در صحنه آنها حضور ندارند.

ویجی اگر موفق می شد یک عکس در لحظه مناسب بگیرد ، هیچ گاه چندمتر فیلم را به هدر نمی داد و از آنجا که با میزانسازی ثابت کار می کرد ، همواره برای گرفتن هرنوع عکسی در لحظه مناسب آماده بود.
در مصاحبه ای اضهار داشت:
” مردم سراسر دنیا از من راز شیوه کارم را می پرسند . من در حالی که لبخند می زنم ، به آنان پاسخ می دهم که هیچ شیوه کاری ندارم بلکه صرفا خودم هستم و نه چیزی بیش از این . کوشش نمی کنم که تاثیر خوب یا بدی بر بیننده بگذارم . من صرفا ویجی هستم .”

با اسکن نمودن کد بالا می توانید این صفحه را به اشتراک بگذارید